Thursday 3 September 2009

नेपाल छैन एउटा कपाल

      
(लेखक आफ्नो परिचय खुलौन चाहनुहुन्न ) 


 न त सियो बन्छ,न किला काँटि
 गफाडिको गफले जनतालाई ढाँटि
 राष्ट्रियताको खोक्रो नारा, ७ साल, ४६ साल,  बैसठ्ठी र त्रिसठ्ठी
 दिल्लीबाटै संचालित नेताहरु सबै बौलठ्ठी
 बिचरा नेपाली अति नै सोझा-साझा, कति चाहिँ हो मा हो मिलाउने खाएका छन् कि गाँजा
 गरीब र अशिक्षित नेपालीको दिमाग भुट्ने
 के गर्न सक्छन् ईण्डियनलाई आफ्नै दाजुभाई कुट्ने
 गफ मिलाउन खप्पीस, गद्दि ताक्छन् सबै
 के के को राजा जान्थ्यो, छोटे राजा सबै
 हिजो खान्थ्यो दरबार र उसको आसेपासे
 आज त २५ पार्टि सबै सत्यानासे
 गाला हेर त कस्ता चिल्ला-चाल्ला
 सासँद भएको एकै बर्षमा ठूलो भुँडि हाल्ला
 जनतालाई काम छैन अनि कहाँ हुनु माम
 करको पैसा, बिदेशी अनुदान सरकारमा बसेपछि हाम
 बन्द र हड्ताल नत्र कार्यकर्ताको के काम
 यस्तै काम गरेर पार्टी सरकारमा जान्छ अनि खान्छन् माम

तपाईं कहाँ आइपुग्नु भयो त?

भयो भयो अब त अत्ती नै भयो
कांग्रेस पनि सहीयो 
एमाले पनि बुझियो
राजा पनि भोगियो
 माओबादीले देखाएको सपना पनि देखियो
 जति जोगी आए पनि कान नै चिरिएका भने झैँ
 जति नेता आए पनि देशको अवस्था उस्तै
 अब नेपाली जनताले आफैँ देश चलाउने छन्

 तसर्थ तेसको सुरुआत एहि ब्लगबाट हुनेछ।



Wednesday 2 September 2009



 जरुरी आह्वान!!
अहिलेको नेपाल

सयौं थुँगा फूलका हामी, एउटै माला नेपाली
सार्वभौम भई फैलिएका, मेची-महाकाली।
प्रकृतिका कोटी-कोटी सम्पदाको आंचल
वीरहरूका रगतले, स्वतन्त्र अटल।
ज्ञानभूमि, शान्तिभूमि तराई, पहाड, हिमाल
अखण्ड यो प्यारो हाम्रो मातृभूमि नेपाल।
बहुल जाति, भाषा, धर्म, संस्कृति छन् विशाल
अग्रगामी राष्ट्र हाम्रो, जय जय नेपाल

भविस्यको नेपाल

जन गण मन अधिनायक जय हे
भारत भाग्य विधाता !

पंजाब सिंधु गुजरात मराठा

द्राविड़ उत्कल बंग
विंध्य हिमाचल यमुना गंगा
उच्छल जलधि तरंग
तव शुभ नामे जागे,
तव शुभ आशिस मागे,

गाहे तव जय गाथा





जन गण मंगलदायक जय हे





भारत भाग्य विधाता !





जय हे, जय हे, जय हे

जय जय जय जय हे

जागेका जनता